जदों कोई अपणां सतोंदा ऐ।
दिल नू तदों रब याद ओंदा ऐ।
रुक जांदी ऐ साहाँ दी डोरी ते।
अथरु अखां चों बह निकलदे ने।
हुण भी जे तू ना समझदा ओ यारा।
ऐ अथरु दी भाषा की केन्दी ऐ।
आ बस के वेख ले दिल विच मेरे।
ऐ दिल दी धड़कन की केन्दी ऐ।
तेरियाँ यादां दा इक महल बना बैठे ने।
तू बस जावे दिल विच।
ऐहो जेही उम्मीद लगा बैठे ने।
तेनु पांण दी हर कवायत कीती ऐ।
तेरी केही हर बात नू सम्भाल के बैठे ने।
No comments:
Post a Comment